Dag 42 t/m 44 mei Amsterdam en Enkhuizen

Dinsdag 27 mei zijn we naar de film Tracks geweest in Tuschinski. Prachtige met hele mooie beelden van Australië.
Woensdag, de hele dag heeft het geregend, gemiezerd en geregend, bleh. Niks an,
Adriaan is ’s middags naar Gouda vertrokken voor een brainstormsessie met Hans van Putten en nog een aantal mensen. Dat gaf mij de kans om op jacht te gaan naar wat cadeautjes voor hem, want de 29ste wordt hij 61 jaar. Gelukkig is het gelukt een en ander te vinden om hem te verrassen.
Daarna was het tijd om met Max te borrelen. Zo leuk, hij was aan het werk in Amsterdam, dus konden we spontaan wat af spreken. Helemaal bijgekletst en lekker geborreld.

’s Avonds kwamen Thomas en David langs om Adriaan alvast te feliciteren. Ik had via internet een restaurantje (dacht ik) geboekt, vlak bij het station, heel handig, want Thomas moest de volgende dag weer om half 6 op staan om te gaan werken.
We komen aan en worden naar boven begeleidt, heel ander sfeertje dan beneden, ober die meteen (in prachtig pak) klaar staat om te vragen of we champagne wilden??? De menukaart kregen we aangereikt en op het zelfde moment dat we die bekeken werd het heel stil aan tafel.
Het inspiratiemenu, wat de leuke ober van harte kon aanbevelen, kostte bijna 200 euro. Losse gerechtjes wel 90 euro. Halleluja, dat was niet de bedoeling.
Ik had gereserveerd op basis van wat ik had gelezen over het streetfood restaurant en dat bleek beneden te zijn. Gelukkig deden ze helemaal niet moeilijk toen wij aangaven liever naar beneden te gaan. Hahaha, wat een grap.

Donderdag de 29ste, Adriaans verjaardag. Al om half 9 startten we de motor om te vertrekken uit de Sixhaven, op weg naar Enkhuizen. Natuurlijk heb ik eerst Adriaan toegezongen en hem zijn cadeautjes gegeven.
In de oranjesluizen liep de man van de boot voor ons, naar voren en ineens was hij uit het zicht verdwenen. Hij was in de kuip gevallen. Het was zo’n hoge boot met in het midden de kuip, die vrij diep ligt.
Ik was helemaal beduusd en het duurde een tijdje voordat ik hem weer op zag duiken. Zijn vrouw was ondertussen gealarmeerd naar voren gerend, maar moest weer terug omdat ze het touw niet goed had vastgelegd en de boot dreigde weg te drijven.
Haar man had een heel bebloed hoeft, het zag er heel akelig uit, maar het bleek gelukkig mee te vallen, want een paar minuten later haalden ze ons al weer in.

Na de sluis ben ik het bed weer ingedoken, want het IJsselmeer en harde wind geeft hele korte heftige golven.
Na een tijdje werd ik wakker van een raar lawaai en toen ik opkeek zag ik het grootzeil voorbij zweven. Huh!

Adriaan wilde het grootzeil hijsen en dat ging vrij gemakkelijk, maar omdat de wind fors was, wilde hij een reef zetten en toen hij ff keek hoever het zeil al gehesen was, zag hij dat het grootzeil niet vast was gezet aan de mast en dus helemaal los zweefde. Nou, dat was nog niet zo gemakkelijk om dat weer goed te krijgen bij windkracht 6, maar het is uiteindelijk gelukt.
Kon ik weer rustig verder tukken :)

Bij Enkhuizen in de sluis/aquadukt, kwamen we bijna in botsing met 2 andere schepen. Het schip wat voor ons lag, kwam plotseling naar achteren en botste op de voorlichten die er meteen afvlogen, ach. Ik kon daardoor het touw niet om de bolder krijgen en we dreven van de kant af naar het midden van de sluis, waar we bijna een andere boot ramden, ging net goed allemaal.
Een Duitse boot kwam vervolgens links (bakboord) naast ons liggen, wat goed uitkwam, want wij konden onze touwen op zijn boot kwijt.

We zijn in de compagniehaven gaan liggen, omdat er in de oude haven al geen plaats meer was.
Na een frisse douche zijn we naar de oude haven gewandeld en hebben we lekker gegeten ter ere van Adriaans verjaardag.